Topienie (lub palenie) Judasza to zwyczaj, który był kultywowany w Wielki Czwartek i Wielki Piątek. Zanim pozbyto się kukły, była obnoszona po okolicznych domostwach i upadlana przez kopanie, szarpanie oraz ciąganie po drogach. Potem palono lub topiono ją w pobliskiej rzece.

W Wielki Piątek w domach zasłaniano lustra na znak smutku w dzień śmierci Chrystusa na krzyżu. Tego samego dnia dzieci obmywały nogi swoim rodzicom. W zamian znajdywały na dnie miednicy drobne monety, dlatego też każde dziecko spieszyło, by umyć stopy mamie i tacie jako pierwsze. Następnie głowa rodziny dostawała do wypicia odrobinę alkoholu, co miało zapewnić zdrowie na cały rok.